Wij vinden het jammer dat we weer voor de Raad van State staan in een zaak over de firma Boesewinkel. Sinds de vernietiging door de Raad van State op 27 mei 1999 van de milieuvergunning is door het bedrijf, medewerkers van de Provincie Gelderland en door vrijwilligers van onze verenigingen regelmatig overlegd in een poging te komen tot een betere verstandhouding van het bedrijf met haar omwonenden. Helaas, het gebrek aan tempo van dit overleg en het gebrek aan mogelijkheden of wil van het bedrijf om tot milieuverbeteringen te komen hebben dit overleg doen stranden. We staan nu hier om te praten over een gedoogbeschikking die pas tot stand gekomen is nadat wij er eenzijdig maandenlang op aangedrongen hebben. Om precies te zijn op 20 september 1999 hebben we per brief de provincie Gelderland al verzocht een gedoogbeschikking af te geven. Er was namelijk na de vernietiging van de vergunning een passieve gedoogsituatie ontstaan waarin het bedrijf haar eigen werktijden vaststelde en de handhaving onmogelijk was omdat de vergunning betrekking had om op een niet meer bestaande installatie.

Dat deze gedoogbeschikking de bedrijfstijden vrijwel ongelimiteerd en ongemotiveerd zou uitbreiden hadden wij niet kunnen vermoeden. Wij dachten dat alle overleggen de provinciale overheid uitstekend over de overlast en milieubelasting van de omgeving geïnformeerd hadden. Die informatie is jammer genoeg echter niet gebruikt. Natuurlijk is het zo dat ’s nachts lawaai veel beter te horen is, maar minder bekend is dat ook de geuroverlast ’s nachts groter kan zijn dan overdag omdat door het ontbreken van opwarming door de zon en andere bronnen van luchtturbulentie de geuremissies minder (snel) verdunnen.

Wij vragen ons daarom af: Heeft Boesewinkel deze gigantische uitbreiding van werktijden in de avond en de nacht feitelijk wel nodig? Is er niet te werken met een beperking van het aantal nachten en avonden dat gewerkt mag worden? Volgens ons gaat het bij de uitbreiding van de bedrijfstijden feitelijk ook om een grote uitbreiding van de productie en daarmee de milieubelasting en is daarvoor de gedoogbeschikking wel het goede instrument? Kun je een gedoogbeschikking wel zonder nadere motivatie baseren op een vernietigde vergunning? Is het werkelijk nodig dat deze gedoogbeschikking voor 12 maanden wordt afgegeven? Wij staan erachter dat er gestreefd wordt naar een nieuwe revisievergunning, maar een asfaltcentrale is toch niet zo’n ingewikkeld of uniek proces dat daar 2 jaar aan gewerkt hoeft te worden. In onze beleving is het zo dat wij vanuit de zijlijn pogingen doen een goede gedoogbeschikking en een goede vergunning voor Boesewinkel te krijgen terwijl dit primair de verantwoordelijkheid van de provincie Gelderland en het bedrijf zou moeten zijn. Wij streven naar zo’n goede vergunning, omdat op basis van zo’n goede vergunning, die ook recht doet aan de belangen van de omwonenden, een goede handhaving mogelijk wordt en op basis daarvan de relaties tussen omgeving en bedrijf weer kunnen verbeteren. Wij betreuren het dan ook zeer dat deze gedoogbeschikking niet de fase in dat proces geworden zijn, die wij ervan gehoopt hadden.
 
Leefmilieu
M. Jacobs (voorzitter)